.: theKING.gr - Άγριοι πιασμένοι δίσκοι από το Lago Nhamundá :.

Μετά από την πρώτη μου επαφή με άγρια πιασμένα ψάρια (green discus), το ενδιαφέρον μου γι αυτά αυξήθηκε, αναζητώντας περισσότερες πληροφορίες για τους φυσικούς βιοτόπους τους, αλλά και τις διαδικασίες συλλογής, μεταφοράς και διατήρησής τους σε ενυδρεία. Τα στοιχεία για το περιβάλλον από το οποίο προέρχονται είναι πράγματι εντυπωσιακά:

Ο Αμαζόνιος, το μεγαλύτερο σε μήκος και όγκο νερού ποτάμι στον κόσμο, πηγάζει από τις χιονισμένες κορυφές των Άνδεων στο Περού και μετά από πορεία περίπου 6.848 χλμ. με κατεύθυνση ανατολικά, εκβάλει στον Ατλαντικό (Φωτο 01). Το τροπικό δάσος που περιβάλλει το ποτάμι καλύπτει έκταση 4 εκατομμυρίων χιλιομέτρων, αποτελώντας τον μεγαλύτερο βιότοπο του πλανήτη. Περισσότερο από το 20% του γλυκού νερού της επιφάνειας της γης και το 50% των ειδών της (χλωρίδας & πανίδας), βρίσκονται εδώ. Περισσότερα από 2.500 είδη ψαριών έχουν ήδη καταγραφεί (ανάμεσα τους φυσικά και τα ψάρια του γένους Symphysodon, οι γνωστοί δίσκοι), ενώ πολλά ακόμη είναι αταξινόμητα.

Από τα είδη που ήταν διαθέσιμα εκείνη την περίοδο, αποφάσισα να αγοράσω ένα γκρουπ από 10 ενήλικα ψάρια Symphysodon Haraldi, μεγέθους 12-15cm (σύμφωνα με τον προμηθευτή) από την περιοχή του Lago Nhamundá (προφέρεται "Νιαμουντά") (Φωτο 02, 03). Ο βιότοπος αυτός είναι από τους πιο ενδιαφέροντες στον Αμαζόνιο, γιατί αποτελεί ένα "χωνευτήρι" διαφορετικών ειδών δίσκων. Ο ποταμός Rio Nhamundá* (βόρεια της λίμνης) που είναι και το φυσικό σύνορο των επαρχιών της Αμαζονίας (δυτικά) και της επαρχίας Para (ανατολικά), έχει μαύρα νερά με πολύ χαμηλό pH και αγωγιμότητα. Γι αυτό φιλοξενεί κατ' αποκλειστικότητα δίσκους του είδους Symphysodon Heckel. Στην λίμνη όμως στην οποία καταλήγει οι παράμετροι του νερού αλλάζουν δραματικά και η τεράστια έκτασή της - την εποχή που η στάθμη του νερού είναι ψηλά - προσφέρει κατάλυμα σχεδόν σε όλα τα είδη δίσκων. Από εδώ προέρχονται τα περισσότερα ψάρια που κυκλοφορούν στην αγορά ως "Heckel Cross", δηλ. φυσικά "υβρίδια" (αυτό είναι ένα μεγάλο θέμα, που ελπίζω να έχουμε στο μέλλον μια καλύτερη ευκαιρία να το αναπτύξουμε) μεταξύ των ειδών Heckel και Haraldi. Εκτός του ότι στη λίμνη συναντά κανείς σχεδόν το σύνολο των μορφολογικών χαρακτηριστικών του είδους Haraldi (brown & blue discus), από ψάρια εντελώς κόκκινα χωρίς ραβδώσεις, μέχρι royal blue με όλων των ειδών τις αποχρώσεις μεταξύ κόκκινου και καφέ-κίτρινου, έχουν συλλεχθεί και ψάρια που ταξινομήθηκαν στο είδος Symphysodon Aequifasciatus (green discus). Η λίμνη αυτή κάθε μια δεκαετία περίπου όταν οι βροχοπτώσεις είναι ιδιαίτερα αυξημένες, καλύπτει μια τεράστια έκταση ενώνοντας πλήρως την περιοχή του Lago Macuricaná στα δυτικά, με την Terra Santa στα βορειοανατολικά (Φωτο 04, 05). Η τεράστια αυτή ποικιλία ειδών που φιλοξενεί η λίμνη, οφείλεται επίσης και στην αφθονία τροφής που παρέχει (είναι από τους πλουσιότερους βιότοπους στον Αμαζόνιο), κάνοντας διάσημους τους δίσκους που προέρχονται από εκεί και για το μέγεθός τους (συχνά έχουν συλλεχθεί ψάρια που ξεπερνούν τα 20cm μήκος).

Τα συγκεκριμένα ψάρια προέρχονταν από τον Γερμανικό Οίκο "Aquarium Glaser GmbH" και τα παρήγγειλα μέσω του καταστήματος "Υδρόκοσμος", σε κλειστό κιβώτιο ειδικά για μένα, εξασφαλίζοντας πολύ καλύτερη τιμή από την κανονική λιανική τους. Οι μέρες πέρασαν, η παραγγελία ήρθε και πήγα να παραλάβω τα ψάρια μόλις είχαν φθάσει. Στο σπίτι το κυρίως ενυδρείο είχε αδειάσει από τους παλιούς δίσκους κι όλα ήταν έτοιμα να υποδεχτούν τους νέους κατοίκους. Άνοιξα το κιβώτιο και τις σακούλες και άδειασα το περιεχόμενό τους μέσα στο φελιζολένιο κουτί. (Φωτο 06, 07, 08, 09) Κάτι που μου έκανε εντύπωση ήταν πως η θερμοκρασία του νερού ήταν 22°C μόνο (ήμασταν στο μέσο του χειμώνα), αλλά τα ψάρια δεν έδειχναν να υποφέρουν καθόλου! Πρόσθεσα μια αεραντλία κι ένα θερμοστάτη για να ανέβει σταδιακά η θερμοκρασία κι έριχνα μια ποσότητα νερό από το ενυδρείο μου στο κιβώτιο κάθε μερικά λεπτά, για να προσαρμοσθούν τα ψάρια σιγά-σιγά στις νέες συνθήκες.

Κάτι που πρόσεξα ήταν πως η εφημερίδα που ήταν τυλιγμένες οι σακούλες των ψαριών δεν ήταν Γερμανική, αλλά Βραζιλιάνικη! (Φωτο 10) Ήταν μια εφημερίδα αγγελιών από το Manaus, που μια
σελίδα της διαφήμιζε πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν στο πολυτελές πλωτό ξενοδοχείο "Amazon Ambassador", με μπουφέ τοπικών εδεσμάτων, live μπάντα jazz μουσικής, κι όλα αυτά με λιγότερο από 100€! Η προσαρμογή είχε διάρκεια περίπου δύο ώρες και τα ψάρια μπήκαν σταδιακά στο νέο τους σπίτι. Τα φώτα του ενυδρείου έμειναν κλειστά την πρώτη ημέρα, αν και τα ψάρια δεν έμοιαζαν καθόλου στρεσαρισμένα κι ήταν συνεχώς στο μπροστινό τζάμι περιμένοντας κάποιον να τους δώσει τροφή...

Την επόμενη μέρα τα φώτα άναψαν κανονικά, όπου παρατηρήθηκε για πρώτη φορά το "κοπάδιασμα" που συνηθίζουν τα άγρια πιασμένα ψάρια. Σχηματίζουν ένα "σφικτό" γκρουπ κοντά σε κάποιο σχετικά προστατευμένο μέρος (να υπάρχουν γύρω τους ξύλα από τη διακόσμηση) και εναλλάσσουν τις θέσεις τους που και που, χωρίς ιδιαίτερο άγχος. Μετά από μερικές ώρες κάποια ψάρια άρχισαν να ξεθαρρεύουν και κολυμπούσαν και σε άλλα σημεία του ενυδρείου. Δεν δοκίμασα να ταΐσω την πρώτη ημέρα που άναψαν τα φώτα, αλλά από την επόμενη έφαγαν με πολύ προθυμία κατεψυγμένες λάρβες κουνουπιών. Σιγά σιγά άρχισαν να νοιώθουν πιο άνετα στο νέο τους περιβάλλον και κολυμπούσαν σε όλο το μήκος και πλάτος του ενυδρείου αρκετές ώρες της ημέρας. (Φωτο 11, 12, 13)

Περίπου όταν συμπληρώθηκε η πρώτη εβδομάδα, όλα τα ψάρια κολυμπούσαν παντού στο ενυδρείο και άρχισαν να προσαρμόζονται στην ξηρά τροφή. Χρειάστηκαν αρκετές ημέρες - από την πρώτη φορά που έπεσε στο ενυδρείο - για να αρχίσουν να την τρώνε, αλλά σύντομα την συνήθισαν κι αποτελούσε το κύριο στοιχείο της διατροφής τους. Φυσικά είχαν καθημερινά και κάποια κατεψυγμένη (κυρίως διάφορες λάρβες κουνουπιών, αρτέμιες κλπ), συνήθως μια φορά την ημέρα. (Φωτο 14, 15)

Κάποιο βράδυ το επόμενο διάστημα που καθόμουν και κοίταζα το ενυδρείο με όλα τα φώτα του δωματίου κλειστά, πρόσεξα πως σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα σε κάποιο συγκεκριμένο ψάρι που είχε αρχίσει να ξεχωρίζει από την εντυπωσιακή του εμφάνιση, άλλαζαν πολύ τα χρώματά του. Είχα δει πολλές φορές στο παρελθόν στα ψάρια εκτροφής να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο, αλλά αυτό μου φαινόταν αρκετά διαφορετικό. Έκατσα με πολύ ενδιαφέρον να το παρακολουθήσω και σιγά σιγά ανακάλυπτα πως δεν ήταν καθόλου όμοιο με τις συνηθισμένες χρωματικές αλλαγές που γνώριζα. Το συγκεκριμένο ψάρι μέσα σε δευτερόλεπτα άλλαξε το σωματικό του χρώμα από ανοικτό κίτρινο-καφέ, σε σκούρο καφέ, καφέ-κόκκινο και τελικά βαθύ κόκκινο. Είχα μείνει άναυδος! Τέτοια τεράστια αλλαγή σε τόσο λίγο χρόνο και με τόσο κορεσμένα τελικά χρώματα δεν είχα ξαναδεί ποτέ. Στην συνέχεια (και καθώς η αλλαγή συνεχιζόταν ανάμεσα σε αυτά τα δύο όρια) πρόσεξα πως και οι ραβδώσεις του συγκεκριμένου ψαριού άλλαζαν χρώμα. Ήταν αρκετά εκτεταμένες στο σώμα του (σίγουρα θα μπορούσε να παρουσιασθεί στην αγορά σαν semi-royal) και από το άτονο κυανό σχεδόν άσπρο αρχικό τους χρώμα γινόντουσαν βαθύ τυρκουάζ ή έντονο γαλάζιο. Αργότερα το παρατηρούσα σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό σε όλα σχεδόν τα ψάρια.

Με το πέρασμα του χρόνου άρχισαν οι πρώτες ιεραρχίες να διαμορφώνονται, χωρίς ιδιαίτερες αψιμαχίες μεταξύ τους. Τους επόμενους μήνες το πιο μεγαλόσωμο και έντονα χρωματισμένο ψάρι, είχε γίνει το αδιαφιλονίκητο αφεντικό. (Φωτο 16, 17) Την κυριαρχία του έμοιαζε όλοι οι υπόλοιποι να σέβονται σχεδόν χωρίς αντίρρηση, εκτός από μερικούς ασήμαντους τσακωμούς στη διάρκεια του φαγητού. Η εικόνα που παρουσίαζε το ενυδρείο στο μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας, δεν άφηνε αμφιβολίες ούτε σε εμάς τους θεατές για το ποιος πραγματικά κάνει κουμάντο. (Φωτο 18, 19, 20) Τότε είχα υπ' όψιν μου τον όρο "alpha male" που περιέγραφε τον αρχηγό μιας ομάδας άγριων πιασμένων δίσκων, αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση μετά από καιρό αποδείχθηκε πως δε επρόκειτο για "male" αλλά για "female"! Από τότε χρησιμοποιώ τον όρο "alpha individual"...

Η εξοικείωση τους στο περιβάλλον του ενυδρείου αλλά και στη δική μας παρουσία είχε σχεδόν ολοκληρωθεί. Εκτός του ότι δέχονταν με μεγάλη χαρά κα αδημονία τροφή από μένα, πρόσεξα πως δεν ανταποκρινόντουσαν με τον ίδιο τρόπο στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς μου. Όταν άρχισα να το υποπτεύομαι, για να βεβαιωθώ έβαζα τα παιδιά μου ή τη γυναίκα μου να περάσει αργά μπροστά από το ενυδρείο την ώρα του φαγητού. Η απάθειά τους ήταν ...πλήρης. Αντιθέτως μόλις πλησίαζα εγώ, τσακιζόντουσαν να έρθουν μπροστά στο τζάμι στο σημείο που βρισκόμουν για να προλάβουν πρώτοι το φαγητό. Παρά τις δοκιμές μου, δεν μπόρεσα να καταλάβω πως αναγνώριζαν την διαφορά μεταξύ μας.

Μετά από πολλούς μήνες άρχισα να υποπτεύομαι πως κάποιο "ειδύλλιο" άρχισε να δημιουργείται μεταξύ του "αφεντικού" που περιέγραψα πιο πάνω και του semi-royal, του πιο όμορφου ψαριού της ομάδας. Βολτάριζαν σχεδόν όλη την ημέρα μαζί, από τη μια άκρη του ενυδρείου στην άλλη. Όταν κάποιο από τα υπόλοιπα ψάρια "τσακωνόταν" με κάποιον από τους δύο, τον αντιμετώπιζαν πάντα μαζί. Μετά από μερικές εβδομάδες άρχισαν να στέκονται αντικριστά ο ένας στον άλλο και να τρεμουλιάζουν τα πτερύγιά τους (και τα σώματά τους μερικές φορές). (Φωτο 21, 22) Πλέον οι υποψίες μου είχαν επιβεβαιωθεί και χάρηκα, γιατί όντως ήταν τα πιο όμορφα από τα ψάρια που είχα στο ενυδρείο. Άρχισα να "αραιώνω" τους υπόλοιπους δίσκους σταδιακά, επιλέγοντας πρώτα τα ψάρια που ανταποκρίνονταν λιγότερο στα κριτήρια που είχα σχετικά με την εμφάνισή τους. Τους μετέφερα στα ενυδρεία του rack, οι περισσότεροι πουλήθηκαν σε χομπίστες και μαγαζιά και μετά από σύντομο σχετικά διάστημα το "ζευγάρι" ήταν μόνο του στο ενυδρείο. Από τα υπόλοιπα κράτησα μόνο δύο που ήταν τα πιο όμορφα κι έμοιαζαν με αρσενικό και θηλυκό (το αρσενικό από αυτά τα δύο είναι το ψάρι που βρίσκεται στο logo αυτού του site).

Το αρχικό ζευγάρι πράγματι συνέχισε - μόνο του πια σε 500lt - να χαίρεται την παρουσία ο ένας του άλλου. Πολλές φορές διέσχιζαν όλο το μήκος του ενυδρείου κολυμπώντας τόσο κοντά, που τα σώματά τους ήταν συνέχεια σε επαφή. Μετά από μερικές εβδομάδες άρχισαν να κάνουν και τον "χορό του ζευγαρώματος" (στέκονταν απέναντι ο ένας στο άλλο σε μικρή απόσταση και ξεκινούσαν κολύμπι προς τα πάνω, μέχρι να συναντηθούν και να στραφούν απότομα κι οι δύο μαζί προς τα κάτω στην αρχική τους κατεύθυνση). Όταν δε επέλεξαν κι ένα συγκεκριμένο ξύλο, όπου στην αρχή στεκόντουσαν σχεδόν όλη μέρα απέναντί του και το κοιτούσαν και μετά άρχισαν να το καθαρίζουν με τον γνωστό τρόπο, κατάλαβα πως ήταν θέμα ημερών.

Παρότι ήταν τόσο καιρό στο ενυδρείο μου και τα παρατηρούσα συχνά, είχα αμφιβολίες για το φύλο τους. Τα σωματικά χαρακτηριστικά που γνώριζα πως είχαν τα θηλυκά, υπήρχαν έντονα στο πιο μεγαλόσωμο ψάρι από τα δύο (το "alpha individual" που ανέφερα και πιο πριν), ενώ τα σωματικά χαρακτηριστικά του αρσενικού, στο πιο μικρόσωμο κι αυτό με μπέρδευε. Τελικά το μυστήριο διαλευκάνθηκε λίγες μέρες μετά όπου άρχισαν να εναποθέτουν τ' αυγά τους. Και φυσικά το ψάρι που γεννούσε τ' αυγά, ήταν αυτό που είχε τα σωματικά χαρακτηριστικά των θηλυκών, παρότι ήταν πιο μεγαλόσωμο από το αρσενικό.

Δεν γνωρίζω αν γονιμοποιήθηκαν τα αυγά γιατί το επόμενο πρωί δεν υπήρχε ούτε ένα για δείγμα! Υποθέτω πως μόλις έσβησαν τα φώτα οι ροδόστομοι κατά πάσα πιθανότητα έκαναν πάρτι (μπορεί δίσκοι να ήταν μόνο οι δυό τους, αλλά υπήρχαν ακόμη καμιά 25αριά ροδόστομοι, 6-7 sterbai κι ένα Aureum). Μετά από αυτή τη δυσάρεστη εξέλιξη, το ζευγάρι άρχισε να ψιλο-τσακώνεται. Τις επόμενες ημέρες συμφιλιώθηκαν και πάλι, μετά την γνωστή διαδικασία ξαναέκαναν στο ίδιο ακριβώς σημείο αυγά, για να εξαφανιστούν και πάλι την επομένη.

Μετά οι διαμάχες τους έγιναν αρκετά σοβαρές, οι τσακωμοί τους ήταν συνεχείς για πολλές ημέρες κι έτσι το ζευγάρι κατέληξε να ...χωρίσει (εννοώ πως μπήκαν σε ξεχωριστά ενυδρεία του rack για κάποιο διάστημα), πριν επιστρέψουν όλοι μαζί - τα 4 ψάρια που είχα κρατήσει από τα 10 - και πάλι στο μεγάλο ενυδρείο.

* Nhamundá ήταν αρχικά το όνομα μιας φυλής ινδιάνων που έχει πια εξαφανιστεί, γι αυτό και το ποτάμι στο οποίο ζούσαν ονομάστηκε έτσι. Ο Ισπανός κατακτητής Francesco de Orellana - ο πρώτος λευκός που ταξίδεψε στην Αμαζονία - φθάνοντας εκεί που ενώνεται ο κυρίως ποταμός με τον Rio Nhamundá περίπου το 1541, βρήκε μόνο γυναίκες στο χωριό που βρισκόταν εκεί (οι άντρες έλειπαν για κυνήγι), οι οποίες άρχισαν να ετοιμάζουν την άμυνά τους απέναντι στους Ισπανούς. Στο ημερολόγιο της εξερεύνησης είχαν σημειώσει πως nha σήμαινε άνθρωπος και mundá φέρνω. Οι γυναίκες αυτές τους θύμισαν τις Αμαζόνες της αρχαίας Ελληνικής μυθολογίας, γι αυτό το 1555 δόθηκε το όνομα Αμαζόνιος σε ολόκληρο τον ποταμό.

Βιβλιογραφία - Αναφορές:
Aqua Geographia Magazine, vol. 24, 2004, Aquapress
Bleher's Discus - A Monograph, Heiko Bleher, 2006, Aquapress
World of Discus IV - NHAMUNDA, 2001, BL Video Aquapress
The Amazon: River of the Sun, 2009, Animal Planet & Discovery HD

Μπορείτε να βαθμολογήσετε το συγκεκριμένο άρθρο (παρουσίαση), επιλέγοντας την κατηγορία που σας εκφράζει καλύτερα από τις πέντε που ακολουθούν. Κάθε επισκέπτης μπορεί να συμμετέχει στην συγκεκριμένη αξιολόγηση, μόνο μία φορά.


			yiapas 31/05/2009 22:52:33


	πάντα ψαγμένο και άψογα γραμμένο άλλο ένα κείμενο που αφορά τους βασιλιάδες!!! Πολλά Μπράβο


			κόφινας 01/06/2009 01:09:23


	Συγχαρητήρια για τον τρόπο παρουσίασης, το ύφος, και τον τρόπο σκέψης. Να είσαι καλά Μπάμπη.


			ChristosB 01/06/2009 02:26:31


	Μπράβο ρε Μπάμπη!!! Άψογος σε όλα!!! Σε ευχαριστούμε που μοιράζεσαι μαζί μας τις παρατηρήσεις και τις εμπειρίες σου!!


			Diskus fan 01/06/2009 06:40:31


	Δεν υπαρχουν σχολια. Απλα .......υποκλεινομαι.-


			Confucius 01/06/2009 07:59:37


	Πραγματικά πάρα πολύ καλή δουλειά. Μπράβο φίλε μου.


			Hary 02/06/2009 10:30:20


	όπως πάντα με άφησες άφωνο


			kostasagk 03/06/2009 02:00:31


	αριστο το αρθρο και πολυ προσεγμενη δουλεια.


			Genirous 09/06/2009 13:06:12


	Υπέροχες στιγμές και υπέροχα ψάρια! Συγχαρητήρια για το όλο άρθρο και κυρίως ευχαριστούμε για το sharing! Σήμερα είναι ακόμα οι τέσσερίς τους στο 500λιτρο;


			theKING.gr 10/06/2009 02:48:58


	Κατ' αρχήν σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας. Είναι ενθαρρυντικό να διαπιστώνω πως υπάρχει ενδιαφέρον για τέτοια θέματα. Γιώργο, έχει περάσει μεγάλο διάστημα από τα γεγονότα που περιγράφω πιο πάνω. Από τον "χωρισμό" του ζευγαριού έχουν περάσει περισσότερο από δύο χρόνια... Πολλά έχουν αλλάξει από τότε, που ελπίζω να έχω την ευκαιρία να τα παρουσιάσω αναλυτικά στο μέλλον. Από εκείνα τα τέσσερα ψάρια, φιλοξενώ ακόμα τα δύο, μαζί με άλλους συγκατοίκους. Το ψάρι της φωτογραφίας Νο24, το "έχασα" πριν λίγες ημέρες...


			StavrosM 26/07/2009 08:22:51


	Κι απο εμενα συγχαρητηρια για τις προσπαθειες σου!!! Πολλα...! Ειναι ισως απο τα ομορφοτερα ψαρια που εχω δει αφου εχουν την ικανοτητα να σε καθηλωνουν και να τα παρακολουθεις για ωρες! Σου ευχομαι καλη συνεχεια στο μαγευτικο "ταξιδι" στον Αμαζονιο...


			baroutas 20/03/2011 16:03:33


	Πολλα μπράβο!!!!!!! Δεν εχω λόγια.


			Mathaios81 13/06/2011 17:29:13


	Απλά respect....


			XARHS 10/09/2013 08:38:43


	Χρειάζεται ευαισθησία προσπαθεια επιμονη και γνωσεις το χομπυ μας... Ταλεντο ομως η εκφραση και μεταφορα της εμπειρειας σε λογο... Τα εχεις και τα δυο.

Όνομα ή Ψευδώνυμο:

Σχόλιο:

Αποδέχομαι τους όρους συμμετοχής για τον σχολιασμό.

Συγκεντρωτικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με όλα τα άρθρα του theKING.gr:

	Σύνολο δημοσιεύσεων:		18

	Σύνολο εμφανίσεων:		257.166

	Σύνολο φωτoγραφιών:		386

	Σύνολο σχολίων:		172

	Σύνολο αξιολογήσων:		1.061

	Mέσος όρος αξιολογήσων:		4,8/5

Οι περισσότεροι δίσκοι που φιλοξενείτε στα ενυδρεία σας αυτή την περίοδο, είναι:


	Διασκεδάστε δοκιμάζοντας τις γνώσεις σας και μάθετε πληροφορίες για τους δίσκους. Ο διαθέσιμος χρόνος για κάθε απάντηση είναι ένα λεπτό.